zondag 10 maart 2013

Ranja









In papier gewikkelde vormen zie ik voor me wanneer ik de verhuisdoos open doe. 








Als een jarig kind voor een grabbelton voel ik me terwijl ik begin uit te pakken. 
Roze rozen, turquoise kommen, een fruitschaal van mijn oma...








Dan zie ik een parmantig glaasje dat m'n hart sneller doet kloppen.


Het is alsof het me aankijkt en zegt:


"Ben ik niet mooi van eenvoud? 
En ken je me trouwens nog?"

Mijn gevoel antwoordt direct met wel duizend fijne jeugdherinneringen.  




6 opmerkingen:

  1. leuke foto' met veel herinneringen.
    veel plezier met verhuizen.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi Josien, vooral die spulletjes met dierbare herinneringen.
    Kram,

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Josien,
    I love all your little tea cups and saucers.....especially the turquoise ones. I just decorated my kitchen in this delightful color. The fruit bowl of your grandmother's must be very special, and you will treasure that always.
    ~Sheri at Red Rose Alley

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk...en ik ken dat glaasje ook nog...:)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat is het leuke van uitpakken, alles weer met een nieuwe blik bekijken. Wat een leuk glaasje!

    Groetjes Joke.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Josien, wat een leuk blogje! Ik kan me helemaal voorstellen dat je helemaal opgeslorpt wordt door al die herinneringen die allemaal tegelijk in je boven komen...

    BeantwoordenVerwijderen