Ik stond met mijn rug naar de wind, uit de rook. Het vuur laaide hoog op, deze laatste avond van april. Zojuist had ik buiten met mede-koorleden gezongen, over de heerlijke lente, de mei-maand, die zo welkom is en over de blauw-groene heuvels en dalen van Dalarna. Er was veel publiek gekomen, hoog op de heuvel Björckberget, waar we zongen. Takkenbossen en afval van het land brandden voor ieders ogen. Vroeger zagen de mensen - zo gaat het verhaal - dat er heksen brandden, maar nu speelden kinderen onder toeziend oog van ouders, in het rood-oranje schijnsel van het vuur. Ik genoot van mijn koffie en voelde me opnieuw volkomen ingeburgerd.
Wat fijn dat je zo thuis voelt in Dalarna Genieten kan daarvan heerlijk hoor En wat een leuke tradietie maar is dus eerder als in Denemarken daar doen ze het op de langstedag
BeantwoordenVerwijderengroetjes jacky
ooh paasvuur!! je schreef het al bij mij op de blog!! wat een sfeertje hé!
BeantwoordenVerwijderenDit geeft echt een gevoel van saamhorigheid en is eigenlijk niet onder woorden te brengen.
Echt genieten!!
fijne week
Yolanda
Jag har inte sett dig sedan ni kom tillbaka från Holland. Hoppas ni hade det bra och välkommen hem till Almo
BeantwoordenVerwijderenIk kan me de fijne sfeer inbeelden rond dit grote paasvuur. Fijn dat je je daar zo goed thuisvoeld.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes - Rita