Folkfest

"Ik zorg dat ik in het begin veel in zone twee loop," zei F kijkend naar zijn nieuwe hartslagmeter. "Dan heb ik aan het eind nog energie over voor zone drie". Ook ik was vast van plan niet te snel te starten bij de Sneeuwschoen Race, al liep ik zonder zo'n meter. Zonnig was het en ongeveer minus 7. Onderweg stonden er veel mensen om ieder aan te moedigen. Het parcour ging omhoog en omlaag. Vooral bij het afdalen was ik blij dat ik mijn klompen thuis had gelaten! Soms had ik het gevoel alsof ik in mul zand vooruit moest, zoveel losse sneeuw lag er. Op andere plekken was het ijzig, dan voelde de ondergrond als beton aan, maar ik genoot intussen van de bosrijke omgeving. Het laatste traject liep ik met grote passen, zodat ik in de winkelstraat nog energie had om op de finish af te rennen. Na afloop van mijn loop (1 uur, 18 minuten) trof ik F. We brachten F's geleende sneeuwschoenen terug. De dame die ons hielp vertelde F dat hij op zijn startnummer een prijs had gewonnen. Dat was een verrassing. Hij kreeg een boek en een t-shirt. Nog verrassender was dat ook mijn startnummer in de prijzen viel: ik won een pot handcreme.

Na afloop thuis lag ik languit op mijn Zweedse keukenbank.